Na dan kada se crkva molitveno seća spaljivanja moštiju Svetog Save, prvog srpskog arhiepiskopa i prosvetitelja, parohija odžačka proslavila je hramovnu slavu.
Svetu liturgiju služio je protonamesnik Brane Milovac, arhijerejski namesnik bačkopalanački, uz sasluženje više sveštenika. Otac Brane je tom prilikom održao i prigodnu propoved povodom praznika i poučio prisutne o životu i delu Svetog Save, kao i o značaju njegovih moštiju za srpsku crkvu i verni narod. Nakon liturgije izvršen je trokratni ophod oko hrama.
Vernicima koji su se povodom proslave hramovne slave sabrali u crkvi praznik je čestitao protonamesnik Dušan Đukić, arhijerejski namesnik odžački.
Blagoslovom episkopa Irineja i ljubavlju bratstva Svetosavskog hrama u Novom Sadu, na dan praznika u odžačkom hramu izložena je velika pravoslavna svetinja – delić moštiju Svetog Save, koje su vernici mogli celivati i pokloniti im se.
Večernje bogosluženje služio je protonamesnik Branislav Mrkić, arhijerejski namesnik novosadski drugi, uz sasluženje trojice sveštenika.
Posle večernjeg bogosluženja izvršen je čin blagosiljanja žita i rezanja slavskog kolača, pripremljenih trudom ovogodišnjih kumova, porodice Dobrivoja Nikolića.
Protonamesnik Mrkić se obratio besedom i pozvao sabrani narod na jedinstvo u rodu srpskom, na iskrenu veru i svemu drugome čemu nas uči Sveti Sava. Kumstvo za narednu godinu preuzeo je Dušan Vujović sa porodicom.
Protonamesnik Dušan Đukić se zahvalio svima onima koji su pomogli u organizaciju hramovne slave i Svetosavskih dana i dodelio predsednici opštine Odžaci Latinki Vasiljković zahvalnicu za pokazanu nesebičnu ljubav prema crkvi.
Lokalna samouprava je pokrovitelj Svetosavskih dana, kojima se u Odžacima obeležava hramovna slava Spaljivanje moštiju Svetog Save i 800 godina samostalnosti Srpske pravoslavne crkve. Manifestacija je ove godine organizovana po prvi put i trajaće deset dana.
Proslavu hramovne slave u Odžacima svojim prisustvom uveličali su potpredsednica Skupštine AP Vojvodine Snežana Sedlar i župnik Rimokatoličke crkve Jakob Pfajfer.
Posle večernjeg bogosluženja u porti hrama održan je program folklornih grupa iz Odžaka, koji je, nažalost, bio prekinut zbog kiše.
Srpska pravoslavna crkva obeležava praznik Spaljivanja moštiju svetog Save 27. aprila po crkvenom, a 10. maja po gregorijanskom kalendaru.
Sveti Sava, Rastko Nemanjić, umro je 14. januara po gregorijanskom kalendaru, 1236. godine, u Trnovu, u Bugarskoj, kada se vraćao sa hodočašća u Jerusalimu. Njegove mošti je u manastir Mileševu preneo njegov nećak kralj Vladislav.
U srednjovekovnoj Srbiji, mošti svetog Save imale su veliki značaj, naročito u vreme turskog ropstva. Narod se okupljao nad moštima svoga svetitelja da traži utehu i lek.
Bojeći se da se sa toga mesta ne digne pobuna protiv Turaka, Sinan-paša Beogradski naredio je da se mošti prvog arhiepiskopa autokefalne srpske crkve prenesu u Beograd i na Vračaru spale 27. aprila (10. maja) 1594. godine.
Osnovni razlog za spaljivanje moštiju svetitelja jeste, kako navode istoričari, ustanak Srba u Banatu 1594. godine, pod vođstvom mitropolita vršačkog Teodora. Zabeleženo je da su ustanici nosili zastavu sa likom svetog Save, pa je pojava njegovog lika na ratnim zastavama uslovila odluku turskog paše.
Međutim, spaljivanjem moštiju svetiteljevih, paša ne samo da nije ugasio svest o svetom Savi u narodu, nego ju je još više ukorenio.Telo svetitelja je spaljeno, ali je iz tog plamena iznikla nova snaga koja je i danas prisutna u srpskom narodu i njegovom pristupu pravoslavnoj veri.
